ไม่ว่าใครก็ตามที่เกิดมาแล้ว ตั้งแต่เด็กจนเข้าเรียน คนเรามักจะมีสิ่งที่ทำมาเรื่อยๆสักอย่างสองอย่างแน่ๆล่ะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเรื่องการเรียนของแต่ละวิชา เช่น ภาษา คำนวณ หรือกีฬา หรือไม่ก็เรื่องการใช้ชีวิตและความคิด แล้วสิ่งที่จะทำให้คนๆนึงทำสิ่งนั้นมาเรื่อยๆนั้นก็เพราะมีคนชื่นชมในสิ่งที่ทำอยู่
โดยครอบครัว เพื่อน หรือคุณครู ก็จะชมสิ่งนั้นของเรา ในข้อนี้ผมก็มี นั้นคือการวาดรูป ตั้งแต่เด็กจนโตมีแต่คนชมเรื่องการวาดรูปของผม ทำให้ผมนั้นวาดรูปมาตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบันนั้นเอง บางคนอาจจะเป็นเรื่องดนตรีหรือการแสดง เพราะว่าพ่อแม่นั้นก็ชอบจับไปเรียนกัน เมื่อเกิดการทำสิ่งนั้นเรื่อยๆเป็นเวลานานๆหลายๆปี ก็จะทำให้สิ่งนั้นคือสิ่งที่ทำได้ดีเพราะทั้งทักษะและประสบการณ์ที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆนั้นเอง
แต่ อย่าเอาไปรวมกับคำว่าชอบนะครับ เพราะสิ่งที่เราทำได้ดีนั้นอาจจะเป็นเพราะโดนบังคับก็ได้ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเรานั้นทำได้ดี อย่างเพื่อนผมคนนึงเขาก็เล่นเปียโนได้เก่งทีเดียวเพราะโดนจับเรียนตั้งแต่เด็ก แต่เขาไม่เคยอยากจะเล่นเลยเพราะเขาไม่ได้ชอบ
บางคนอาจจะไม่มีสิ่งที่ทำได้ดีก็อาจจะเป็นได้ เพราะว่าตัวเขาเองนั้นไม่คิดว่ามันเป็นอย่างไงล่ะ ดังนั้นจริงๆแล้วทุกคนต้องมีอย่างแน่นอน การที่คนเรามีสิ่งที่ทำได้ดีนั้นอย่าไปคิดเปรียบเทียบกับคนที่เก่งมากๆระดับปรมจารย์หรือไอดอลของโลกทั้งหลายล่ะ เพราะว่านั้นจะทำให้เรารู้สึกว่าเรานั้นไม่ได้ทำดี
การที่จะทราบได้ว่าสิ่งไหนเราทำได้ดี นั้นจะเป็นเรื่องของสังคมที่เราอยู่ เราลองวัดกับคนรอบกายว่าพวกเขานั้นชื่นชมสิ่งที่เราทำอะไร นั้นก็เหมือนกับว่าเราทำได้ดีที่สุดในทุกคนที่อยู่ในสังคมเดียวกับเรา แล้วสิ่งนี้แหละคือก้าวแรกของคำว่าการหาตัวตน
ขอบคุณ ซื้อหวยฮานอย เว็บไหนดี ที่ให้การสนับสนุน